Toen God de vrouw schiep was Hij al zes dagen aan het werk. Er verscheen een engel die zei: “Waarom spendeert u zoveel tijd aan dit model?”

En de Heer antwoordde: “Heb je al gezien aan welke voorwaarden ze moet voldoen? Ze moet helemaal te wassen zijn, 200 beweegbare delen hebben die allemaal te vervangen zijn, een schoot hebben waar vier kinderen op kunnen zitten, een kus die alles kan genezen, van een geschaafde knie tot een gebroken hart EN ze mag maar één paar handen hebben.”

De engel was overweldigd door alle voorwaarden: “Eén paar handen! Niet te geloven! En dat is het standaard model? Dat is teveel werk voor 1 dag. Neem op z’n minst morgen erbij om het af te maken.”

“Maar dat gaat niet,” zei de Heer. “Ik ben bijna zover, ik heb deze creatie die zo dicht bij mijn hart ligt bijna afgerond. Ze geneest zichzelf als ze ziek is EN werkt 18 uur op een dag.

“De engel kwam dichterbij en raakte de vrouw aan. “Wat heeft U haar zacht gemaakt Heer.” “Ze is zacht” zei de Heer, “maar ik heb haar ook hard gemaakt. Je hebt geen idee wat zij kan doormaken of voor elkaar kan krijgen.”

“Kan ze ook nadenken?” vroeg de engel. De Heer antwoordde: “Ze kan niet alleen nadenken, ze is ook in staat om zaken te beredeneren en te onderhandelen.”

Toen viel de engel iets op, hij raakte de wang van de vrouw aan.”Oeps, ik geloof dat deze lekt! Ik zei toch dat u er teveel instopte.”

“Dat is geen lekkage,” corrigeerde de Heer “dat is een traan. De traan is haar manier om uiting te geven aan haar vreugde, haar leed, haar pijn, haar teleurstellingen, haar liefde, haar eenzaamheid, haar droefheid en haar trots.”

De engel was onder de indruk. “U bent geniaal, Heer. U heeft aan alles gedacht! De Vrouw is werkelijk ongelooflijk. “En dat is ze!”